Το κάλεσμα για ανανέωση του πολιτικού προσωπικού, στο ύστερο στάδιο του μεταπολιτευτικού κύκλου που είναι κοινός τόπος ότι ήδη εξελίσσεται, προέρχεται από την κοινωνία και τη βάση. Η προσέγγιση κομματικών στελεχών από άλλους χώρους όμως θα γίνει από την κορυφή.

Στην άσκηση εξουσίας θα πρέπει να προσκληθούν οι Άριστοι εκ των "μέσων" ανθρώπων, Η μεσότητα ως Αριστοτελική έννοια είναι απαραίτητη για τη διασφάλιση της συνεκτικής ύλης του 51% της κοινωνίας.

Να ψηφίσουμε στις Ευρωεκλογές σαν να τίθεται σε δημοψήφισμα το ερώτημα "ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο μνημόνιο"; Να ψηφίσουμε σαν να πρόκειται για ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση; Να ψηφίσουμε σκεπτόμενοι "στρατηγικά" ή να ψηφίσουμε ωσάν να έχουμε Εθνικές βουλευτικές εκλογές;

Δύο μήνες πριν τις Ευρωεκλογές… Θα μπορούσε άραγε να μοντελοποιηθεί η πρόθεση ψήφου που καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις; Ποιοι παράγοντες θα διαμορφώσουν το εκλογικό αποτέλεσμα; Ποιος θα είναι ο νικητής στην αναμέτρηση των ευρωεκλογών;

Η επιλογή του πρωθυπουργού κ. Σαμαρά να οριοθετήσει το τέλος της εποχής των Μνημονίων από το βήμα της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης ήταν στις παρούσες συνθήκες η βέλτιστη δυνατή. Είναι ταυτοχρόνως και δρόμος χωρίς επιστροφή. Μαρτυρά δε, κατά τη γνώμη μου, μία οιονεί "υπέρβαση" του υπουργού Οικονομικών από τον πρωθυπουργό με πρωθύστερη προσπάθεια δημιουργίας οράματος και ελπίδας στη μεταμνημονιακή εποχή.

Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Άλλοτε ως τραγωδία, άλλοτε ως φάρσα, σύμφωνα με τον Μαρξ. Εδώ δεν πρόκειται για αυτό. Εδώ η ιστορία επαναλαμβάνεται όπως συμβαίνει διαχρονικά: Όχι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, αλλά σπειροειδώς.

Το σενάριο πρόωρων εκλογών είναι σύνηθες στην εγχώρια πολιτική σκηνή. Ανακύπτει δε σε περιόδους καμπής, μετά από σημαντικά γεγονότα που επισπεύδουν την ωφελιμιστική διαδικασία πολιτικής κεφαλαιοποίησης και συγκομιδής των καρπών μιας επιτυχίας.

Μία συγκριτική αποτίμηση της δυναμικής καθενός από τα κόμματα που συμμετέχουν στην τρικομματική κυβέρνηση, καθώς και του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.