Του Κωνσταντίνου Γκράβα

Αιφνιδιασμό, ανατροπή των υπολογισμών και ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις προκαλεί η απόφαση των δύο αρχηγών της κυβερνητικής πλειοψηφίας, βάσει της οποίας η δικομματική κυβέρνηση θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή με την έναρξη της νέας Συνόδου της Ολομέλειας, την πρώτη Δευτέρα του Οκτωβρίου.

Τα πολιτικά συμπεράσματα που προκύπτουν, είναι κατά τη γνώμη μας τα εξής:

Α. Από τη σκοπιά της κυβέρνησης:
1. Ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης διέγνωσαν ότι δεν διαθέτουν την απαιτούμενη για την εκλογή ΠτΔ αυξημένη πλειοψηφία των «180» στην παρούσα Βουλή. Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση επιλέγει να κατεβάσει τον πήχη στη δεδηλωμένη πλειοψηφία των «151». Να σημειωθεί ότι ψήφος εμπιστοσύνης μπορεί να δοθεί και με λιγότερες από 150 ψήφους (αλλά περισσότερες από 120), καθώς: «Πρόταση εμπιστοσύνης δεν μπορεί να γίνει δεκτή, αν δεν εγκριθεί από την απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων βουλευτών, η οποία όμως δεν επιτρέπεται να είναι κατώτερη από τα δύο πέμπτα του όλου αριθμού των βουλευτών».

2. Αν η κυβέρνηση χάσει την εμπιστοσύνη της Βουλής, η Προεδρική εκλογή και οι "180" θα παραμείνουν μπροστά από την επόμενη κυβέρνηση (νέα Βουλή) τον ερχόμενο Μάρτιο!

Β. Από τη σκοπιά της γερμανικής κυβέρνησης και της τρόικας:
1. Η γερμανική κυβέρνηση δεν έχει καμία πρόθεση είτε να δεσμευθεί στο θέμα της διαπραγμάτευσης του χρέους, είτε να παρέμβει ευνοϊκά "χαλαρώνοντας" τις πιέσεις της τρόικας ως προς τα προαπαιτούμενα μέτρα. 

2. Αν η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, τότε διευκολύνεται ώστε να περάσει τα προαπαιτούμενα που θα ζητάει σθεναρά η τρόικα. Κατά αυτόν τον τρόπο, οι εταίροι-δανειστές "κερδίζουν" την επίτευξη των "μεταρρυθμίσεων" που θέτουν επιτακτικά στην ατζέντα, ενώ οι διεθνείς αγορές καθησυχάζονται από την επίσπευση αυτών των "μεταρρυθμίσεων". 

3. Αν η κυβέρνηση δεν λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, η Γερμανία και η τρόικα φέρνουν νωρίς στο τραπέζι των διαπραγμάτευσεων την επόμενη κυβέρνηση, αποφεύγοντας μία περίοδο αδράνειας και καθυστερήσεων που οπωσδήποτε θα χειροτέρευαν την κατάσταση μέχρι την προεδρική εκλογή. 

Αισθανόμαστε ότι το πολιτικό κεφάλαιο της κυβέρνησης ξοδεύεται μετά τον απογοητευτικό ανασχηματισμό με εκθετικό ρυθμό, πολύ νωρίτερα από τον συνήθη εκλογικό κύκλο. Όπως, τηρουμένων των αναλογιών, είχε ξοδευθεί το Νοέμβριο του 2011 το εναπομείναν πολιτικό κεφάλαιο της κυβέρνησης Παπανδρέου. Εν μία νυκτί, μετά τη σύνοδο στις Κάννες. 

Για να ακριβολογούμε, το πολιτικό κεφάλαιο της σημερινής κυβέρνησης φαίνεται να έχει μάλλον αναλωθεί. Οι εταίροι και δανειστές απλώς θα απομυζήσουν ό,τι έχει περισσέψει από αυτό..

Πηγή:www.capital.gr