Το βιβλιοπωλείο ’επί λέξει (Ακαδημίας 32, Αθήνα) και οι εκδόσεις Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ σας προσκαλούν σε δημόσια συζήτηση την Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2018, ώρα 19:00, με θέμα: "Το Μακεδονικό και η Συμφωνία των Πρεσπών".

Ο π. Υπουργός Αλέκος Παπαδόπουλος συζητά με τον πρέσβη ε.τ. Αλέξανδρο Π. Μαλλιά με αφορμή το βιβλίο: ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΒΟΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Η Αυτοψία της Δύσκολης Συμφωνίας των Πρεσπών.

Τη συζήτηση συντονίζει ο Κωνσταντίνος Γκράβας, Αναλυτής Διεθνών Αγορών.
 

Αποσπάσματα από το βιβλίο 

"Ελλάδα και Βόρεια Μακεδονία- Η Αυτοψία της Δύσκολης Συμφωνίας των Πρεσπών" ( Εκδόσεις Ι.Σιδέρης  Σεπτέμβριος 2018)

1.Απόσπασμα από τον Πρόλογο του Ευάγγελου Βενιζέλου

«Ο πρέσβυς επί τιμή κ. Αλέξανδρος Μαλλιάς έχει ζήσει το ονοματολογικό από την αρχή του ως στέλεχος της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Εξωτερικών. Γνωρίζει από πρώτο χέρι τα προηγηθέντα της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995. Ορίστηκε ως ο πρώτος επικεφαλής του Γραφείου Συνδέσμου της Ελλάδος στα Σκόπια, υπηρέτησε στη συνέχεια ως πρέσβης στα Τίρανα και μετά στην Ουάσιγκτον. Έχει πλούσια διπλωματική εμπειρία επί του πεδίου.  Κυρίως έχει αδιάπτωτο ενδιαφέρον για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας και άμυνας της χώρας. Ενδιαφέρον ως έμπειρος  διπλωμάτης, ως ενεργός πολίτης, ως πραγματικός  πατριώτης, δηλαδή με την ουσιαστική, ορθολογική και υπεύθυνη έννοια του όρου πατριώτης. Αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία από τη συμφωνία ή τη διαφωνία με επιμέρους εκτιμήσεις και παρατηρήσεις.

Ο κ. Μαλλιάς παρακολουθεί συστηματικά τα εθνικά θέματα και ανταποκρίνεται  στην υποχρέωση να διατυπώνει τις απόψεις του, συμβάλλοντας σε ένα εθνικό διάλογο που δυστυχώς είναι κολοβός και επηρεασμένος σχεδόν πάντα από τις συγκυριακές σκοπιμότητες της εσωτερικής πολιτικής.

Το βιβλίο του αυτό είναι μια πρώτη, άμεση, πολύ χρήσιμη ανάλυση της Συμφωνίας των Πρεσπών που την τοποθετεί στα ιστορικά και ευρύτερα διεθνοπολιτικά  συμφραζόμενά της. Τον συγχαίρω για την ετοιμότητά του και τη συμβολή του στον αναγκαίο εθνικό αναστοχασμό της εξωτερικής πολιτικής και ευρύτερα της ζητούμενης εθνικής στρατηγικής.»

2.Απόσπασμα από το Βιβλίο (Α. Μαλλιάς)

«Τα κεντρικά ζητήματα  της γλώσσας και της  εθνότητας/ιθαγένειας/υπηκοότητας εκτιμώ ότι  αποτελούν την «Αχίλλειο  πτέρνα» της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Ήσσονος σημασίας είναι αν στην Ελλάδα  ολοένα περισσότερο ενισχύεται η θέση ότι η Συμφωνία  στον σκληρό της πυρήνα  δεν  εξασφαλίζει την καθαρότητα και την απόλυτη σαφήνεια. Θεμελιώδεις δηλαδή προϋποθέσεις  για μία τόσο σημαντική, κομβική Συμφωνία. Για την ορθή της κατανόηση είμαστε υποχρεωμένοι να προσφεύγουμε σε Λεξικά, καθώς και σε συγκρουόμενες ερμηνείες. Δεν μου διαφεύγει επίσης ότι η ερμηνεία ή η παρερμηνεία ακολουθεί ή υποτάσσεται  και σε κομματικούς κανόνες. Αυτό όμως ήταν αναπόφευκτο την στιγμή που  η κυβέρνηση αντί της συναίνεσης και της συνεννόησης προέκρινε την πολιτική σύγκρουση.

Μείζονος εν τούτοις σημασίας δεν είναι αυτή  η εσωτερική  πτυχή. Είναι η διεθνής. Το πρόβλημα διαπιστώθηκε πριν καν στεγνώσει η μελάνη των υπουργικών υπογραφών. Αφορά στην θεμελιωδώς διαφορετική ερμηνεία των εν λόγω συστατικών της Μακεδονικής ταυτότητας όρων (γλώσσα, ιθαγένεια / υπηκοότητα / εθνικότητα) μεταξύ των δύο συμβαλλομένων στην Συμφωνία μερών. Υπάρχει την στιγμή αυτή σαφής ως προς την ερμηνεία διαφορά μεταξύ των δύο Κυβερνήσεων, της Ελλάδος και της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.

Τούτο δε συμβαίνει πριν καν ολοκληρωθεί η διαδικασία κύρωσής της από τις δύο γειτονικές χώρες. Η εκ διαμέτρου αντίθετη πλέον επίσημη και δημόσια ερμηνεία που δίδεται από τις  δύο κυβερνήσεις  φοβούμαι ότι ενισχύει και εμβαθύνει τις εκτιμήσεις και φόβους  εκείνων που αμφισβητούν την βιωσιμότητα της Συμφωνίας. Κυρίως όμως αποδυναμώνει την εμβέλεια της. Οι τρίτοι επίσης θα επιλέγουν κατά συμφέρον την ερμηνεία που επιθυμούν.

Στην καλύτερη περίπτωση θα  πορευόμαστε  με μία Συμφωνία η οποία, ας το ομολογήσουμε, με την επιτυχή επίλυση  του ονοματολογικού ελαφρύνει  μεν τα βάρη και της ελληνικής πολιτικής, μεταφέρει  όμως ταυτόχρονα στις επόμενες γενιές τις σύγχρονες  βασικές γενεσιουργές  προκλήσεις του  Μακεδονικού ζητήματος. Εύχομαι και ελπίζω να κάνω λάθος.»